Do doskonałości brakowało jej tego, że nie miała wad.
Tuż po zaparkowaniu swojego sportowego Audi na podjeździe przy imponująco dużej posiadłości na jednym z najbogatszych osiedli w Los Angeles wysiadł z samochodu i skierował się w stronę głównych drzwi wejściowych. Szedł pewnym, zdecydowanym aczkolwiek wolnym krokiem nie patrząc się pod nogi lecz prosto przed siebie. Wchodząc po niewielkich schodkach wykonanych z jasnych kamieni wsadził obie dłonie do szerokich jeansowych spodni. Myślami był zupełnie na innym świecie. W lewej kieszeni ścisnął mocniej kokainę znajdującą się w małym przeźroczystym opakowaniu, którą kupił od znajomego dilera godzinę temu. Chwycił dużą, męską dłonią za chłodną, metalową klamkę dużych, mahoniowych drzwi po czym nacisnął ją jednocześnie popychając drewno do przodu. Białe adidasy firmy Reebok stanęły na czystych beżowych kafelkach wyłożonych w holu, które naprawdę ładnie komponowały się z równie jasnymi ścianami w kolorze płowym. Idąc przed siebie mężczyzna zaczął rozglądać się mimowolnie po mieszkaniu w poszukiwaniu brata. Będąc pewnym, że w domu nie ma ani jednej żywej duszy poza nim samym z cwanym uśmiechem na twarzy skierował się do przestronnej, dużej kuchni. Pomieszczenie to utrzymywane było w ciemnej kolorystyce. Ściany w kolorze antracynowym oraz nieco jaśniejsze drewniane meble z czarnym kamiennym blatem.
Warkoczyk otworzył jedną z górnych szafek po czym sięgnął po szklaną, szeroką, szklankę, w której zwykł pić swoją ulubioną whiskey. Idąc charakterystycznym dla siebie krokiem w stronę salonu, który był tuż na przeciwko kuchni wyjął ze spodni biały proszek po czym obrócił go parę razy w dłoni i podrzucił go d0 góry uśmiechając się triumfalnie. Do nie tak dawna uważał, że nic w jego życiu nie ma najmniejszego sensu. Wszystko co robił, robił na pokaz. Show biznes - to jedyne co się liczyło od dobrych kilku lat. Tu nie było mowy o uczuciach, grze fair play, a tym bardziej o prawdziwej przyjaźni. Wszystko było jednym wielkim, obślizgłym kłamstwem, którego częścią był on oraz jego zespół. Od kilku miesięcy nawet śmiał uważać, że i jego brat stał się marionetką w tym świecie, a przecież tak dzielnie walczył i zaklinał się nade wszystko, że nic nie stanie na drodze ich braterstwa.
Usiadłszy na skórzanej sofie sięgnął po karafkę stojącą na stoliku po czym nalał bursztynowy trunek do szklanki, która stała na przeciwko niego. Chwycił naczynie pewnie i mocno dłonią po czym upił kilka łyków by po chwili przechylić szklankę wyżej i dopić jej zawartość do dna. Nie czekając ani minuty dłużej sięgnął po woreczek z białym, drobnym, sypkim proszkiem, który dawał mu tyle radości i zapomnienia. Wysypał go na szklany stół po czym sięgnął z portfela banknot, który sprawnie zwinął w rulonik. Reszta potoczyła się bardzo sprawnie i szybko. Gitarzysta zupełnie stracił rachubę czasu. Z resztą kto by go teraz liczył. Cały świat wirował mu w oczach. Wszystko wydawało się takie proste, a przede wszystkim beztroskie. Oparł się swobodnie o miękkie oparcie sofy po czym zamknął powieki uśmiechając się sam do siebie. Niewiele myśląc po omacku chwycił za szklaną karafkę i przystawił szyjkę do pełnych, malinowych ust ozdobionych metalowym, srebrnym kolczykiem. Spragniony procentów upił łapczywie kilka sporych łyków zupełnie nie zwracając uwagi na to iż stróżka burbona wypływa z jego kącika ust, spływając po brodzie oraz szyi, chowając się pod czystą koszulką muzyka. W tej chwili nic nie miało dla niego najmniejszego znaczenia.
Podnosząc się odrobinę ku górze w celu wyjęcia swojego iPhona z tylnej kieszeni spodni oparł się dłonią o oparcie. Mając czarny telefon w swoich dłoniach wybrał numer do swojego najlepszego przyjaciela.
Odczekał pierwszy sygnał, drugi trzeci...
- Georg Listing przy telefonie. W czym mogę pomóc? - po drugiej stronie połączenia usłyszał dobrze mu znany głos długowłosego basisty. Słysząc regułkę z jaką przywitał go Moritz parsknął nie pohamowanym śmiechem, jednak szybko uspokoił się wysilając się na normalny ton głosu.
Nie chciał aby basista wydedukował po ich rozmowie telefonicznej, że znowu się naćpał. Jak ze wszystkiego mógł mu się zwierzyć i powiedzieć co tylko dusza zapragnie, tak o tym nie mógł pisnąć słówka gdyż doskonale zdawał sobie sprawę z tego iż Bill za chwilę by o wszystkim wiedział. Nienawidził monologów swojego brata. Co jak co, ale to było najgorszą rzeczą do zniesienia na tym całym bożym świecie. Żalił się i litował nad nim jak nad skomlącym, bezdomnym psem, którym nie był. Nienawidził tego litosnego spojrzenia, które mówiło: znowu się naćpał.
- Od dzisiaj tak mnie witasz stary? - zignorował pytanie starszego kumpla przewracając jednocześnie teatralnie orzechowymi oczami po czym z powrotem wygodnie oparł się o oparcie sofy, a stopy odziane w białe adidasy z dużymi wystającymi językami usadowił wygodnie na szklanym stoliku.
- Ciebie? Dobre żarty Kaulitz. Nie spojrzałem na wyświetlacz. - Niemiec wytłumaczył się sprytnie. - A więc co Cię do mnie sprowadza?
- Z wielką, nieee z ogromną chęcią odwiedziłbym Vanguard. Dawno tam nas nie było, a odkąd masz dziewczynę to wcale z domu nie wychodzisz. Za chwilę będzie z Ciebie wrak człowieka. Nie mdli Cię to całe miłosne szaleństwo?- warkoczyk podsumował szybko to co wiedział po czym czekał na odpowiedź tzw. krótką piłkę.
- Wnioskując z Twojej wypowiedzi związek z Rią jest zakończony jak mniemam? - długowłosy żachnął szybko. Jednak w głębi duszy spodziewał się tak szybkiego obrotu całej sytuacji. Kto jak kto, ale Tom Kaulitz nigdy nie należał i należeć nie będzie do uczuciowych maksymalistów.
- Bingo. - muzyk zaśmiał się po czym na jego ustach pojawił się mały grymas. - Nie rozumiem tych wszystkich lasek, które szukają jednej, wiecznej miłości. - zamilknął na kilka sekund po czym szybko zmienił temat rozmowy. - To jak? Masz zamiar zbabieć do reszty czy wyjść do ludzi?
- Spotkamy się na miejscu o 22:00.
- Też tak myślałem Moritz.
*
21:36
21:48
Nerwowo spoglądała na okrągłą tarczę złotego, damskiego zegarka, który w tym sezonie wydawał się być jednym z najbardziej rozchwytywanych dodatków kobiecej biżuterii. Przeskakiwała w miejscu z nogi na nogę rozglądając się jednocześnie po jednej z najbardziej ruchliwych ulic kalifornijskiego miasta aniołów. Tak, to tu na Hollywood Blvd. miasto tętniło życiem po zajściu słońca. To tutaj roiło się od wystawnych i jednocześnie nieziemsko drogich restauracji, klubów nocnych, które były oblegane przez gwiazdy z całego świata, a także wiele innych atrakcji. Stojąc nieopodal jednego z najlepszych kalifornijskich klubów „Vanguard”, przed którego wejściem stała długa kolejka jasnowłosa dziewczyna czekała na swoją przyjaciółkę, w której stylu zawsze było modne spóźnienie. Aithe pomimo iż nie tolerowała tego, musiała to znosić, chociaż setki, a nawet tysiące razy starała się Gemmie dać znać do zrozumienia, że nie lubi wyczekiwać i stać pod umówionym miejscem za przeproszeniem jak idiotka. Po chwili zdjęła z ramienia drobną, czarną torebkę na złotym łańcuszku w kształcie koła i wyjęła z niej swój telefon komórkowy. Szybko wybrała numer do ciemnowłosej i przystawiła urządzenie do ucha. Pierwszy sygnał, drugi, trzeci, czwarty...
- Poczta głosowa, świetnie. - niebieskooka przewróciła teatralnie oczami. - Gemm, nie mam pojęcia co robisz, ale ja tu do cholery czekam na Ciebie. Sprężaj się Skarbie. - rozłączyła się po czym z powrotem schowała telefon do torebki, którą podarowała jej rodzicielka na wiosnę.
Nagle do jej uszu doszedł ją odgłos krzyczących dziewczyn, które stały w kolejce do dobrze prosperującego klubu nocnego. Po chwili dookoła zrobiło się jasno, aparaty poszły w ruch. Jasnowłosa zaciekawiona podniosła wzrok do góry i spojrzała w tamtą stroną chcąc zobaczyć co, a raczej kto jest powodem owego zamieszania. Widząc dwójkę postawnych mężczyzn przymrużyła oczy chcąc przyjrzeć się dokładniej szczególnie jednemu z nich. Poznając w wysokim mężczyźnie warkoczyka, którego ostatnio poznała zdziwiła się aczkolwiek na jej oliwkowej, aksamitnej twarzy pojawił się delikatny uśmieszek. Skrzyżowała dłonie na klatce piersiowej dyskretnie obserwując małe zamieszanie wokół postaci męskich. Musiała przyznać jedno muzyk był naprawdę znanym artystom skoro paparazzi ani na chwilę nie spuszczało obiektywów z jego jak i jego kolegi. Nawet nie zauważyła jak ciemnowłosa podeszła do niej niemalże w podskokach wieszając się blondynce na szyi.
- Na co tak patrzysz hmm? - pierwsze pytanie jakie padło, to pytanie Gemmy odnośnie zamieszania, które w tej samej chwili, w której zjawiła się ciemnowłosa zniknęło wraz z dwójką mężczyzn, którzy jakby rozpłynęli się w powietrzu. Aithe szybko wywnioskowała iż gitarzysta musiał wejść do środka.
- Na nic. - odpowiedziała w zamyśleniu po czym zwinnie zmieniła temat rozmowy. - Zdajesz sobie sprawę z tego, że spóźniłaś się? Znowu czekałam na Ciebie Gemm.
- Tak wiem, przepraszam. - odparła ze skruchą. - Chodźmy do środka, impreza czeka.
Niebieskooka przytaknęła pokornie głową po czym skierowała się pewnym krokiem w stronę wysokiego, ciemnego budynku, przy którym stali dwaj dobrze zbudowani ochroniarze w czarnych uniformach. Po okazaniu dowodów potwierdzających ukończenie 21 roku życia z uśmiechem na twarzy weszły do środka pomieszczenia wypełnionego po brzegi ludźmi w różnym wieku, aczkolwiek nie było dużej rozbieżności wiekowej. Gęste, gorące, a raczej duszące powietrze uderzało w jasnowłosą gdy tylko z każdym krokiem wchodziła w głąb tłumu. Pomieszane z dymem tytoniowym i odorem alkoholu doprowadzało do małych, nieprzyjemnych zawirowań w głowie. Zupełnie nie wiedziała gdzie iść. Otaczały ją wianuszki spoconych ciał, a niebieskooka jedynie marzyła o znalezieniu w miarę swobodnego miejsca z dala od tych wszystkich spoconych, nachalnych ludzi. Tak więc udała się do baru. Będąc tuż przy nim usiadła na wysokim barowym krzesełku i oparła dłonie o ladę. Gdy tylko tu weszły drogi Aithe i Gemmy rozeszły się. Każda poszła w swoją drogę. Jak wywnioskowała Aithe, ciemnowłosa z pewnością przebywała w toalecie poprawiając swój image.
Gdy tylko tuż obok niej pojawił się całkiem przystojny barman uśmiechnęła się do niego delikatnie i złożyła zamówienie.
- Margaritę poproszę.
Brunet skinął głową szybko zabierając się za realizacje zamówionego przez dziewczynę drinka. Gdy jej go podał, Aithe od razu zamoczyła usta w przeźroczystym alkoholowym trunku przyozdobionym limonkom delektując się jego niepowtarzalnym smakiem.
*
Siedząc w jednej z loży dla vipów wraz z Listingiem czekał na złożone zamówienie, które przed ułamkiem sekundy zapisała w małym notesiku jedna z kelnerek Vanguarda. Spoglądał na poczynania młodej, niewysokiej dziewczyny bardzo dokładnie i jednocześnie pogardliwie. Od pierwszego momentu, gdy tylko pojawiła się przy ich stoliku gitarzysta wyczuł, że jest nową w tej branży. Dłonie kobiety niemiłosiernie się trzęsły, a On wcale jej nie pomagał intensywnie patrząc się na nie i na jej sylwetkę. Po chwili oparł się plecami o wysokie oparcie fikuśnej sofy i zaczął się zaciekawionym wzrokiem rozglądać po przestronnym wnętrzu klubu. W pewnym momencie jego czekoladowe spojrzenie zatrzymało się na siedzącej przy barze blondynce popijającej wolno jednego z drinków. Zaintrygowała go. Od razu ją poznał. Na twarzy muzyka pojawił się figlarny uśmieszek, a w oczach błysnęły małe, wesołe iskierki. Podrapał się wskazującym palcem po policzku, tuż obok bladego, brązowego pieprzyka, który dodawał jego męskiej twarzy odrobinę uroku. Niemalże pożerał ją łapczywym spojrzeniem, pochłaniając najdrobniejszy ruch wykonany przez niebieskooką dziewczynę. Musiał przyznać, że była w jego typie choć częściej zwracał uwagę na głośniejsze dziewczyny, Ona była idealna. Jego uwagę od jasnowłosej odwróciła kelnerka, która postawiła zamówienie na stoliku, przy którym siedział wraz z przyjacielem. Sięgając po shota stuknął się kieliszkiem z Georgiem po czym obydwaj przystawili szklane naczynia do ust i przechylili wypijając całą zawartość.
- Huh, poszłooo. - warkoczyk zaśmiał się zerkając w stronę Listinga, na którego twarzy widniał mały grymas po skosztowaniu napoju wysokoprocentowego. Szybko odstawił puste naczynie i sięgnął po kolejne.
- Moritz, nie mów, że wymiękasz. - gitarzysta widząc mimikę długowłosego basisty podsunął w jego stronę kolejny kieliszek z zawartością przeźroczystej wódki. - Nie bądź jak baba.
Po następnej kolejce czarnowłosy mężczyzna z powrotem spojrzał w stronę baru gdzie siedziała niebieskooka blondynka, którą do niedawna poznał. Jednak po osobie dziewczyny nie było śladu. Wysunął z pomiędzy spierzchniętych wydatnych warg język i przejechał nim po ustach wpatrując się w puste barowe krzesełko.
*
Musiałam wracać. Dzwonili z pracy, muszę odebrać jakieś ważne papiery. Przepraszam Aithe! Wynagrodzę Ci to, obiecuję i do jutra. Buziaki! G.
Czwarty raz z kolei czytała otrzymanego smsa od ciemnowłosej i po raz dziesiąty przeklęła siarczyście w duchu. Wciągając nosem powietrze mocno się zaciągnęła i po chwili wypuściła je z cichutkim świstem ustami.
- Świetnie. - mruknęła pod nosem zakładając za ucho kosmyk przeszkadzających, rozpuszczonych włosów za ucho.
Nie czekając ani sekundy dłużej odwróciła się na pięcie i wyszła głównymi drzwiami na pustą ulicę. Rozglądnęła się dookoła siebie sprawdzając czy tylko ona miała ogromną ochotę przewietrzenia się i zaczerpnięcia świeżego powietrza.
Idąc boczną uliczką nawet nie patrzyła przed siebie tylko pod nogi byle by się nie potknąć. Szła ostrożnie nie chcąc wywinąć orła w swoich nowych louboutinach. Nie zwracając uwagi na przechodniów nic stąd ni zowąd nawet nie zauważyła jak na jej drodze z ziemi wyrosła postać, a ona uderzyła w nią odbijając się do tyłu o parę kroków. Zdezorientowana stanęła na prostych nogach kierując swoje spojrzenie na osobę, która wyrosła jej z pod ziemi.
Białe, czyste adidasy w dodatku firmówki, na nich swobodnie leżały szarawe o parę rozmiarów za duże jeansy, wyżej na wyrzeźbionym torsie mężczyzny widniała biała, zwykła koszulka na krótki rękaw, a na niej rozpięty leciutko szarawy ala sweterek. Kilka czarnych, cieniutkich warkoczyków swobodnie zwisało na ramionach mężczyzny, pozostałe zaś zwisały z tyłu. Opalona skóra warkoczyka sprawiała, że mężczyzna stojący tuż na przeciwko niej wydawał się jeszcze bardziej przystojny. Wydatne, pełne usta przyozdobione były drobnym kolczykiem w kształcie dwóch srebrnych kuleczek. Brązowe, orzechowe często postrzegane oczy o odcieniu mlecznej czekolady wpatrywały się w nią z małym rozbawieniem. To był On.
- Znowu się spotykamy.
Jasnowłosa uśmiechnęła się delikatnie nałogowo zakładając pasmo miodowych włosów za ucho przyozdobione delikatnymi kolczykami.
- Teraz mi chyba nie powiesz, że to zbieg okoliczności, co? - męski baryton brzmiał w jej uszach dość długo. Czuła jak świdrował jej sylwetkę pewnym spojrzeniem, a uśmiech na jego twarzy przybrał uwodzicielski charakter.
- Innego wytłumaczenia nie ma. - odparła nieco pospiesznie. - Chyba nie sądzisz, że Cię śledzę? To niedorzeczne.
- Tego nie powiedziałem. - zaśmiał się, a w jego oczach błysły jasne iskierki, które dodawały jego spojrzeniu radości i życia. - Stało się coś? W środku impreza się rozkręca, a Ciebie to omija.
- Ciebie również, Tom.
Mężczyzna nieco spoważniał. Oparł się plecami o budynek, który stał tuż za nim po czym wyciągnął z kieszeni spodni paczkę czerwonych Marlboro. Z pośród kilku papierosów wyjął jednego i włożył pomiędzy usta, a po chwili odpalił go zaciągając się mocno. Tytoniowy dym zawładnął jego płucami dając jednocześnie przyjemność nałogowi. Po chwili wypuścił gęsty, szarawy dym i spojrzał na zdezorientowaną blondynkę, która cały czas przyglądała się jego poczynaniom.
- Podobasz mi się. - muzyk jak gdyby nigdy nic spojrzał na dziewczynę jednoznacznym, rentgenowskim spojrzeniem jednocześnie oblizując spierzchnięte malinowe wargi, zahaczając końcówką zwinnego języka o kolczyk. Tuż po chwili uśmiechnął się lubieżnie nie odrywając rozochoconego spojrzenia z jasnowłosej. - Może pójdziemy do mnie?
- Od kiedy jesteś dupkiem, Tom? - dziewczyna spojrzała w czekoladowe tęczówki gitarzysty pobłażliwie po czym podeszła odrobinę bliżej, stając na przeciwko jego osoby.
- Odkąd pamiętam.
- Przestań nim być, zacznij czuć Tom. - odparła nieco cichszym tonem głosu. - To wcale nie jest trudne.
Mężczyzna spojrzał na papierosa, którego trzymał w prawej dłoni. Patrzył jak strzepany popiół opada na bruk, a szarawy dym unosi się z nad rozżarzonej końcówki białej rurki. Nie myśląc ani minuty dłużej podniósł do góry opaloną, dużą, męską dłoń na której kłykciach widniał tatuaż by po chwili wsadzić między usta papierosa i ponownie się zaciągnąć. Przymknął oczy wykonując ową czynność, a gdy dym wypełnił dostatecznie jego płuca uniósł delikatnie ku górze głowę i wypuścił go ustami.
- Mówisz to wszystko tak, jakbyś wierzyła w to całe gówno.
- Przeszkadza Ci to? - Aithe coraz bardziej przestawała rozumieć muzyka. Wykonała trzy kroki do tyłu po czym oparła się o sąsiedni budynek jednocześnie krzyżując ręce na piersiach.
- Nie, tylko dziwi mnie Twoja wiara w to gówno. - gitarzysta zrzucił na bruk niedopałek po czym przygniótł go butem.
- W miłość.
- Co? - spojrzał się na nią.
- To nie gówno, to miłość. Kiedyś może zrozumiesz.
- Nie bądź śmieszna A...
- Aithe... - niebieskooka zachichotała perliście przypominając jednocześnie warkoczykowi swoje imię.
- Tak własnie. Nie bądź śmieszna Aithe. - również się zaśmiał. - Już trzeci raz się spotykamy, może coś opowiesz o sobie?
- Nie ma nic do opowiadania. Moje życie Tom, nie jest takie barwne jak Twoje.
- A może jednak? - odparł spoglądając w stronę jasnowłosej. - Chciałbym coś wiedzieć więcej, niż znać tylko Twoje imię.
Pozdrawiam,
